"Kurde, tylko Ty możesz sobie pomóc. Po prostu idź tam zjedz tego pieprzonego kotleta, o którym nie masz pojęcia jak był przygotowany i ile ma kalorii. Skoro tylu ludzi na świecie je takie rzeczy i jeszcze JAKIMŚ CUDEM :P nie zamienili się w chodzącą kulkę tłuszczu, to mi też to nie zaszkodzi. To wszystko w mojej głowie. JESTEM ZDROWA, CHCĘ BYĆ ZDROWA, BĘDĘ ZDROWA."

Moje życie jest warte więcej niż moje zaburzenia odżywiania.

 

W chwilach słabości starałam się wyłączać te głupkowate głosy w głowie przypominając sobie jak to było jeszcze parę lat temu, gdy po otrzymaniu słodyczy na Mikołaja wcinałam je w ciągu dnia, aż mnie nie zemdliło i nie odbijało się to jakoś szczególnie na mojej wadze.
Przypominając sobie o tym jak Wigilia nie była jakąś parodią, przed którą WAŻYŁAM SOBIE USZKA, aby miały tyle kalorii ile zwykle ma mój obiad i podczas której nie zjadałam nic poza tym, a gdy jadłam opłatek zastanawiałam się ile może mieć kalorii.

Czas, żeby być złym na zaburzenia odżywiania!

Przypominając sobie jak kiedyś uwielbiałam wafelki "Grześki", a wmówiłam sobie, że ich nie lubię, ponieważ przecież MAJĄ TŁUSZCZE UTWARDZONE , KTÓRE MNIE ZABIJĄ :P

I ostatnio, gdy uświadomiłam sobie jaki postęp zrobiłam, byłam z SIEBIE NAPRAWDĘ DUMNA.


Pomyślałam o tym, że będę miała pierwszą normalną Wigilię od tylu lat. Gdy to zrozumiałam prawie się popłakałam. Ze szczęścia oczywiście. I teraz, kiedy wiem przez co przechodzicie cieszę się, że mogę Was wspierać w wychodzeniu z tej choroby, która tak nas niszczy i całkowicie pochłania. Wiem, że pierwsze kroki będą dla Was cholernie trudne. Pewnie będzie płacz, będą wyrzuty sumienia, będzie strach, lecz naprawdę 

WARTO. 

Wcześniej myślałam o tym, że nie ma mowy. Nie przytyję więcej, ponieważ będę się czuła "jak spasiona świnia" (według mnie czułabym się tak mając BMI na poziomie niedowagi) . Nic do mnie nie przemawiało, chciałam się sobie podobać, więc trwałam nadal w tym wyniszczaniu siebie myśląc, że dzięki temu będę bardziej pewna siebie i pozyskam samoakceptację. Przepraszam za przekleństwo,ale tu nic innego nie pasuje:

 

 GÓWNO PRAWDA! :D

 

 

To nadal była Ona - wewnątrz mnie - nie ja. Dopiero, gdy CAŁKOWICIE się wyleczysz zyskasz samoakceptację.
Nie myślcie, że Was okłamuję - piszę tu tylko prawdę ;) 
Teraz czuję się bardziej pewna siebie niż wtedy, gdy miałam znaczną niedowagę. Dopiero teraz ponownie jestem spontaniczna, jem to na co mam ochotę i potrafię myśleć o moich pasjach.

A WIĘC... AKCJA MOTYWACJA!

1. Normalność

 Wiem, że teraz, w miejscu , w którym jesteś wydaje Ci się, że nigdy nie będzie normalnie, lecz wyobraź sobie: jesz znowu co chcesz i kiedy chcesz, akceptujesz siebie, a Twoje życie nie skupia się jedynie na jedzeniu. Nierealne? Też tak mówiłam pół roku temu ;) A jednak z każdym krokiem uświadomisz sobie, że jest to w zasięgu Twojej ręki. Teraz wszystko zależy od Ciebie :D

2.Bezpłodność

 Niestety  jeśli Twój wyniszczony organizm pozostanie w takim stanie przez dłuższy czas możliwe, że nie będziesz mogła mieć dzieci :( I nie mów proszę, że nigdy nie marzyłaś o własnej rodzinie :D Ja też to sobie wmawiałam, gdy miałam za niską wagę na miesiączkę ,a za nic w świecie nie chciałam bardziej przytyć. Nawet jeśli teraz jesteś przekonana, że nie chcesz ich posiadać, to pozwól zdecydować o tym kiedyś swojej "zdrowej Ty", kiedy znajdziesz już miłość swojego życia ;)

3. Powrócą Ci uczucia.

 Nieważne jak głupio by to zabrzmiało u mnie podczas anoreksji zanikły jakiekolwiek emocje takie jak miłość. Tylko smutek. W ogóle nie myślałam o związku, bo kompletnie przestali mi się podobać mężczyźni. Przerąbane, gdy nawet Brad Pitt już Cię nie pociąga hahaha

4. Normalne Święta

 Wyobrażasz sobie, że Boże Narodzenie może wyglądać tak jak kiedyś? :D Ja dzięki temu po 3 latach nie mogę się doczekać Gwiazdki!!! Barszczyk mojej babci, orzechowiec, pierogi... Mmmmmm... Nie sądziłam, że kiedykolwiek jeszcze to powiem, ale KOCHAM, KOCHAM,KOCHAM!!! <3

Nocne jedzenie czekolady przed pasterką, oglądając filmy z rodzinką <3

5. Uratuj swoje włosy! 

Moje włosy dość długo dochodziły do siebie ;) Więc im wcześniej zaczniesz odżywiać ciało, tym mniej ich stracisz :D Żałuję, że już wcześniej nie działałam i musiałam stracić połowę z ich objętości... :(

6. Czerpanie radości z jedzenia.

 Gdy byłam chora całkowicie straciłam radość z jedzenia - pewnie jak każda z Was. Lecz, gdy pierwszy raz przełamałam się do czekolady poszło już gładko. Znowu pokochałam słodycze. I wiele innych :D Właściwie to uwielbiam jeść i mimo to, że dla koleżanek z pokoju ciągle mam "gastro", to moja waga cały czas jest mniej więcej stabilna ;)
P.S.: Za słodycze takie jak czekolada dałabym się pokroić :D

7. Będziesz mogła się skoncentrować na swoich pasjach.

 Po jakimś czasie koncentracja powraca i jesteś w stanie robić rzeczy, które kiedyś sprawiały Ci przyjemność.

8. Wreszcie będziesz mogła budować przyjaźnie i zawierać nowe znajomości

 Nie oszukujmy się - pewnie większość z nas traci przyjaciół i znajomych podczas choroby. Nie dość, że nie mamy ochoty z nimi przebywać, to do tego oni też w pewnym momencie zaczynają dziwnie na nas spoglądać. Dopiero, gdy wyzdrowiałam znowu stałam się kontaktowa, a komunikacja interpersonalna nie sprawia mi problemów.

9. Akceptacja siebie.

U mnie było tak, że w trakcie odzyskiwania wagi nienawidziłam tego jak wyglądam. Czułam się jak olbrzym , grubas, a moje nogi według mnie wyglądały jak dwie kolumny. Dopiero, gdy porządnie zacisnęłam zęby i powróciłam do wagi sprzed choroby zaczęłam dobrze się czuć we własnej skórze. Dziwne, prawda? Podobam się sobie ważąc znacznie więcej niż wtedy, gdy ważyłam mniej i uważałam się już w tamtym momencie za spaślaka. Myślę, że to może być związane z tym, że dopiero, gdy mózg jest porządnie odżywiony widzimy nieskrzywioną rzeczywistość.

10. Przestanie Ci być wiecznie zimno, a meszek porastający ciało będzie przeszłością. ;)

ZRÓBCIE LISTĘ: DLACZEGO CHCĘ WYZDROWIEĆ?

Możecie posłużyć się wymienionymi przeze mnie punktami, jednak zachęcam też do wzbogacenia listy o swoje cele :D Potem powieście to w widocznym miejscu i zawsze, gdy dotknie Was zwątpienie rzućcie na to okiem. ;) 

P.S.: Polecam dołączyć sobie jakiś śmieszny obrazek. Może być ten z Myszką mówiącą naszej anoreksji FUCK OFF lub jakie sobie życzycie. :D 

Powodzenia ;)

Mam nadzieję, że udało mi się Was zmotywować! Klasycznie, z pytaniami odsyłam na mojego aska ;) Trzymajcie się cieplutko xxx